Szanowni Państwo,
ostatnimi czasy otrzymujemy od Was wiele telefonów oraz informacji w zakresie odmów Banków czy też firm pożyczkowych dotyczących zwrotu prowizji.

Z czego to wynika?

Możliwość ubiegania się o zwrot prowizji z tytułu szybszej spłaty kredytu/pożyczki uregulowana jest w art. 49 ustawy o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 r.

Wskazany przepis stanowi, że „w przypadku spłaty całości kredytu przed terminem określonym w umowie, całkowity koszt kredytu ulega obniżeniu o te koszty, które dotyczą okresu, o który skrócono czas obowiązywania umowy, chociażby konsument poniósł je przed tą spłatą”.

W naszej ocenie art. 49 ust. 1 ustawy nie wyłącza przedmiotowo możliwości obniżenia żadnego z rodzajów kosztów określonych w art. 5 pkt 6 ww. ustawy. Jedyny wyjątek polega na tym, że obniżenie kosztów ma charakter proporcjonalny w tym sensie, że ograniczone jest do okresu od dnia faktycznej spłaty do dnia ostatecznej spłaty określonej w umowie.

Należy jednak zauważyć, iż powyższy przepis jest różnie interpretowany przez Banki czy Sądy. Jeszcze w 2018 czy 2019 roku, orzeczenia w tym zakresie były wydawane zarówno na korzyść, jak i niekorzyść kredytobiorców/pożyczkobiorców. Występowanie wówczas z takim pozwem do Sądu było dość ryzykowne.

Celem rozwiania przedmiotowych wątpliwości interpretacyjnych miał być wydany przez TSUE wyrok z dnia 11 września 2019 r., mówiący o tym, że Artykuł 16 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG należy interpretować w ten sposób, że prawo konsumenta do obniżki całkowitego kosztu kredytu w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu obejmuje wszystkie koszty, które zostały nałożone na konsumenta”.

Potwierdzeniem tego stanowiska było wydane orzeczenie przez Sąd Najwyższy z dnia 12 grudnia 2019 r. mówiące o tym, że przewidziane w art. 49 ust 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (jedn. tekst: Dz.U. 2019 r., poz. 1083) uprawnienie konsumenta do obniżenia całkowitego kosztu kredytu w przypadku jego spłaty w całości przed terminem określonym w umowie obejmuje także prowizję za udzielenie kredytu”.

Jakie ma to przedłożenie na decyzje Banków?

W wydawanych przez Banki decyzjach widzimy pewną systematyczność. Są Banki, które przyjęły odgórnie stanowisko, iż będą dokonywać przedmiotowych zwrotów na wniosek Klienta. Inne zaś, nadal wydają decyzje odmowne. Inne zaś wypłacają prowizję w dziwnych wysokościach.

Jak Banki uzasadniają decyzję odmowne?

Możemy zauważyć dwojakiego rodzaju uzasadnienia odmownych decyzji.

W pierwszej linii mamy Banki, według których treść art. 49 ustawy o kredycie konsumenckim nie mówi wprost o konieczności zwrotu prowizji za udzielenie kredytu czy pożyczki. W ocenie banków czy też firm pożyczkowych sama prowizja za udzielenie kredytu/pożyczki stanowi wynagrodzenie za ich działania związane z udzieleniem kredytu/pożyczki. Nie jest to opłata, która winna być liczona proporcjonalnie przez czas trwania umowy. Wobec tego nie ma mowy o proporcjonalnym zwrocie przedmiotowej opłaty.

W ocenie innych podmiotów udzielających kredytów czy też pożyczek sama treść, czy sedno wyroku TSUE nie jest wiążąca w każdej tego typu sprawie. Czyli to, że TSUE wydał orzeczenie korzystne dla pożyczkobiorcy w danej sprawie, nie ma ono przełożenia na wszelkie sprawy związane ze zwrotem prowizji z tytułu udzielenia kredytu/pożyczki.

Tutaj zauważamy, iż część podmiotów udzielających kredytów/pożyczek respektuje wyrok TSUE, jednakże zawężając krąg podmiotów mogących ubiegać się o taki zwrot do osób, które dokonały przedterminowej spłaty kredytu/pożyczki po wydaniu wyroku przez TSUE.

Oczywiście takie stanowisko Banków jest nieuzasadnione.

W pierwszych trzech miesiącach zaobserwowaliśmy, iż część Banków dokonywała rozliczeń i wypłacała część kosztów prowizji.

Jak wygląda sytuacja obecnie?

Dziś większość decyzji mamy odmownych. Z czego to wynika?

Pod koniec ubiegłego roku, po wydanym wyroku przez TSUE, Banki zaczęły gromadzić odpowiednie środki celem wypłat dla Klientów, którzy o taki zwrot się zwrócą. (Oczywiście nie mówiąc o Bankach, które kwestionują taki zwrot co do zasady – jak np. Bank Millennium S.A., Credit Agricole Bank Polska S.A.). Niemniej jednak, dla części Banków, w związku z wysokimi prowizjami pobieranymi przy zawarciu umowy kredytu/pożyczki ( jak np. Alior Bank S.A. , Nest Bank S.A.), zgromadzenie odpowiednich środków ad hoc było niemożliwe i nadal tak pozostaje.

Ponadto, aktualna sytuacja związana z koronawirusem oraz obowiązki nakładane na Banki przez rząd uniemożliwią dalsze gromadzenie odpowiednich środków przez Banki.

Dlatego też, od miesiąca widzimy, iż rzadko kiedy zostają już wydawane decyzje pozytywne w tym zakresie. Nawet jeśli już zostanie wydana decyzja pozytywna, to kwota wysokości zwracanej części prowizji odbiega od faktycznej kwoty, jaka winna zostać zwrócona.

Co więcej, w interesie Banku czy też firmy pożyczkowej nie jest wypłacanie takich kwot każdemu, kto się o taki zwrot zwróci. W interesie tych podmiotów jest odmowa i czekanie co dalej zrobi Klient. Niekiedy także przed upływem 30 dni wydają decyzję o przedłużeniu postępowania o kolejne 30 dni. Oczywiście takie stanowisko ma jedynie na celu przedłużenie postępowania bez żadnego uzasadnionego powodu.

Nie ma obowiązku zwrotu nałożonego odpowiednim przepisem, dlatego mogą sobie na to pozwolić. Wiadome jest, że do sądu wystąpi 1/10 Klientów w związku z czym podmiot finansowy na tym zarobi, a nawet jak nie zarobi to zaoszczędzi.

Dlatego, jeśli otrzymujecie decyzje odmowne w tym zakresie to nie jest nic nadzwyczajnego, tym bardziej w obecnej sytuacji. W takim wypadku pozostanie już tylko droga sądowa.

Jeśli masz problem z uzyskaniem zwrotu prowizji, zgłoś się do nas

• telefonicznie od poniedziałku do piątku w godzinach od 8:00 do 18:00 oraz w soboty od 10:00 do 14:00 pod nr tel. :
  604-800-301, 606-800-933, 608-800-180
• mailowo pod adresem: [email protected]
• za pośrednictwem formularza umieszczonego na naszej stronie internetowej
• na Facebooku Stowarzyszenia Dłużnik Ma Prawo.